غزل 377 - غزل - حافظ - ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم، غم ِ هجرانِ تو را چاره ز جایی بکنیم، دل بیمار شد از دست رفیقان مددی، تا طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم، آن که بی جرم برنجید.